Vorige
Volgende
Zee. De koperen ploert kroop weer richting waterlijn, en het was tijd voor afscheid van weer een dag. Naast me op het strand zat een rijper duo dat blijkbaar de dagbeschouwing al voorbij was. De ene schaterlach na de ander, onder die van avondoranje naar nachtpaars reizende lucht.
Ze schonken nog eens in en hieven de fles naar mij. Dat leek me een uitnodiging dus het glas was snel gevuld. Ik vroeg het tweetal naar het geheim van hun onverminderd plezier.
De vrouw keek haar partner aan met een blik waar de rookmelder van aanslaat en zei: elke avond nemen we een beetje afscheid van elkaar. Want elke ochtend worden we wakker, en zeggen we tegen elkaar: is dit het nog?’ Elke dag opnieuw vragen we ons in alle eerlijkheid af of dit het is. Soms is het een bijna leeg glas, en soms is het fles vol liefde. En als het dan weer ‘ja’ is dan vieren we dat.’
Wakker. Wie wil groeien durft zichzelf uit te dagen. Geen in slaap gesust bangdenken. Wat telt is hier. En nu. Gaan we blijer naar bed dan dat we wakker werden? En wat betekent dat voor morgen? Elke dag gewoon even alles wat je denkt, voelt en doet op de mentale weegschaal. Jezelf niet verschuilen achter missie en visie. Want die dienen ons tot we ze ontgroeid zijn. In leven. En in werk.
Jobs
Telefoon
Adres
Socials
